Mijn schoonmoeder wordt de volgende week 90 jaar. Ik heb haar al 'n kroon opgezet. Als je haar zo ziet, geef je haar geen 90. Het lijkt 'n opgewekte, vrolijke vrouw en dat is ze ook als ze niet verward is. Ze vertelt: Ik kijk 's nachts in het donker door het slaapkamerraam en zie iedere nacht een vrouw over straat rennen. Dan staat ze stil en gaat naar binnen. Even later komt ze weer naar buiten en dan doet ze weer hetzelfde. Dit verhaal vertelt ze uren achter elkaar. We proberen haar af te leiden door haar mee te nemen naar haar bloementuin. Daar fleurt ze op en vertelt honderduit over de planten. Ga je naar binnen dan begint het verhaal over die vrouw weer.
Ze kent bijna iedereen met naam, maar vergeet snel dat je er bent. Ga ik de kamer uit en kom 2 minuten later binnen, dan begroet ze me weer: Ha Harrie, kumse mig opzeuke? Gaat ze naar de wc en komt terug in de kamer, kijkt ze verwondert dat ik er ben. Ig hub dich neet binne huure komme!