In mijn blog 'Har Kierkels', die nu voor mij m'n verleden tijd is, vertel ik hoe Hennie en haar zus Mia voor hun moeder zorgen. In de laatste zin zeg ik: De belasting voor Hennie en haar zus is nog niet te groot. En zover ik 't begrijp, is dat nog steeds zo. Alleen de invulling van de vakantietijd geeft problemen. Hennie is 4 dagen per week bezig met de zorg voor haar moeder. Mia de andere 3 dagen. Wij worden allemaal ouder en even relaxen moet ook kunnen. Hennie en haar zus gaan de zorg anders indelen, één week mantelzorgen en daarna één week vrij. Je kunt er dan een paar dagen tussen uit. Afwachten hoe dat gaat werken.
.
1 sept 2005 Dementie.
1 sept 2005 Dementie.
Nederweert.
Hennie en Har met de auto.
Aankomst.
Schoonzus Mia en schoonbroer Jac.
Bij oma geweest?
Ze was behoorlijk goed vandaag.Tot kijk!
Fijn dat jullie me komen opzoeken.
Ik heb de hele dag geen mens gezien!
.
.
Mijn schoonmoeder is 89 jaar. Ze woont nog steeds zelfstandig in een bejaarden-bungalowtje,trots tussen haar eigen spulletjes. Enkele maanden geleden was ze sterk vermagerd, had uitdrogings-verschijnselen en at bijna niets meer. Haar dochters hebben toen besloten om iedere dag bij haar te gaan koken en met haar te eten. En jullie zien hier het resultaat; een struise dame van bijna 90 jaar.
Geestelijk gaat het veel minder met haar. In mijn Blog schrijf ik soms over haar verwardheid. Ze is zich soms bewust van de situatie en is heel bang dat we haar naar het verzorgingstehuis sturen. Daar wil ze nooit naar toe. De toekomst zal leren hoe het verder moet met haar.
.
Mijn schoonmoeder is 89 jaar. Ze woont nog steeds zelfstandig in een bejaarden-bungalowtje,trots tussen haar eigen spulletjes. Enkele maanden geleden was ze sterk vermagerd, had uitdrogings-verschijnselen en at bijna niets meer. Haar dochters hebben toen besloten om iedere dag bij haar te gaan koken en met haar te eten. En jullie zien hier het resultaat; een struise dame van bijna 90 jaar.
Geestelijk gaat het veel minder met haar. In mijn Blog schrijf ik soms over haar verwardheid. Ze is zich soms bewust van de situatie en is heel bang dat we haar naar het verzorgingstehuis sturen. Daar wil ze nooit naar toe. De toekomst zal leren hoe het verder moet met haar.